Persoonlijke begeleiding

Heb je ooit gevoeld dat je loopdoelen onbereikbaar zijn? Ervaar je moeite om de motivatie te vinden of weet je niet waar je moet beginnen? Dat gevoel van frustratie en teleurstelling kan overweldigend zijn en je zelfvertrouwen ondermijnen.

Haal het beste uit jezelf met persoonlijke loopbegeleiding

Bij Kameleon Loopbegeleiding bied ik persoonlijke begeleiding bij het lopen, speciaal voor mensen die op zoek zijn naar individuele aandacht en begeleiding. Met mijn persoonlijke begeleiding krijg je de kans om je eigen doelen te bereiken en je eigen tempo te bepalen, terwijl ik je help om het beste uit jezelf te halen.

  • Het begint allemaal met een gratis intakegesprek, waarin we jouw verwachtingen en doelen bespreken.
  • Vervolgens stel ik een gevarieerd en flexibel programma op maat voor je samen, met wandelen, krachttraining, hardlopen, runningtherapie of een combinatie daarvan.
  • Voor slechts € 30,00 per uur, krijg je persoonlijke begeleiding van mij, een gecertificeerde loopbegeleider die met passie en enthousiasme jouw doelen helpt bereiken.

Dus waar wacht je nog op? De tijd vliegt voorbij en hoe langer je wacht, hoe meer je jezelf tekort doet. Gun jezelf de kans om te groeien en vooruitgang te boeken in je loopavontuur. Stel je voor hoe geweldig het zal voelen als je eindelijk die finishlijn bereikt of die bergtop beklimt waar je altijd van gedroomd hebt!

Neem vandaag nog de eerste stap en neem contact met mij op via 06-51140603 of magriet@kameleon-loopbegeleiding.nl. Ik kijk ernaar uit!

Kameleon Loopbegeleiding

Beweegt mensen en geeft kleur in hun leven

Hieronder een aantal ervaringen van mensen die ik 1 op 1 heb begeleidt. Mocht je nog twijfelen, gewoon even bellen of mailen.

Mijn naam is Alex Wolters, op 16 februari 2023 heb ik een Gastric Bypass ( maag verkleining ) operatie ondergaan. Ik woog 176,6 KG.

Mijn doel die ik mezelf had gesteld toen ik met dit traject ben begonnen is dat ik in 2023 mee wilde doen met de Eemsmondloop te Uithuizermeeden.

Als voorbereiding voor de trimloop ben ik in oktober 2022, na een gesprek met de chirurg die mij zou opereren, weer naar de sportschool “de oude fabriek” gegaan, Ik ben daar rustig aan weer begonnen met sporten.

Van uit het niets kreeg ik op een dag een appje van Magriet Taselaar van Kameleon-Loopbegeleiding.  (In het verleden heeft ze mij een tijd lang begeleidt met o.a.  Hardloop trainingen die toen helaas stopten vanwege een achillespees blessure)

Ze had gehoord van een vriendin dat ik een maagverkleining had gekregen en dat ik weer aan het sporten was. We appten wat heen en weer en ze vroeg mij om haar op de hoogte te houden van de ontwikkelingen. Elk weegmoment heb ik haar vervolgens een appje gestuurd met de stand van zaken en dan volgde er een duimpje of een wat langere tekst.

In een appje vertelde ik aan Margriet dat ik ook weer aan het hardlopen was geslagen op de loopband bij de sportschool en ik kreeg gelijk allemaal positieve ondersteunende adviezen.

 Ik vertelde haar ook over mijn doel, de Eemsmond loop 2023, ze was gelijk enthousiast en gaf aan mij te willen begeleiden tijdens die loop.

Onze vakantie kwam en ik was officieel nog niet helemaal op het geadviseerde gewicht om het hardlopen op de weg op te gaan pakken.

Maar ik wilde sporten en ben het langzaam verder gaan uitbouwen in de sportschool, vervolgens ging ik eerst 1 x per week op de weg hardlopen en dat heb ik langzaam uitgebouwd naar 3 x per week en  kreeg ik via de app  adviezen van Magriet over het opbouwen van een verantwoord schema.

Op een gegeven moment kreeg ik een appje van Magriet en ze vroeg mij of ik het leuk zou vinden om een keer samen te gaan lopen, natuurlijk antwoorde ik en de zondag later draafden we samen door de polder achter Uithuizen.

Zaterdag 30 september was het dan zo ver: de Eemsmond loop!

Om 13:45 kwam Magriet bij ons thuis en na wat gepraat te hebben zijn we naar het Anker gelopen om ons in te schrijven voor de Eemsmond loop. Om 15:00 uur was de start van de wedstrijdloop van 10 km en de trimloop van 5 km. Wij deden de trimloop van 5 km.

We begonnen in de achterhoede en langzaam maar zeker kregen we een goed ritme.

 Aangezien ik best nog wel wat energie en lucht over had (ik vertelde Margriet nog net een verhaal) zei ze tegen mij, nu nog praten maar vanaf het spoor  gaan we versnellen en dan heb je je energie hard nodig 😊 😊  

Vlak bij de finish had ik zelfs nog een beetje over en kon ik nog net iets harder richting de finish. Onze eindtijd was 34:09.

Mijn zelf gestelde doel was bereikt, de Eemsmond loop 2023 heb ik gelopen. Ik was heel blij met alle begeleiding van Magriet in deze en het was echt heel leuk om de trimloop samen te lopen. Hiervoor mijn dank.

 Ondertussen, dag na de Eemsmond loop, ben ik 120.2 kg en mijn droom is om uiteindelijk een keer 2 cijfers voor de komma te zien al was het 99,9 kg.

Wat uiteindelijk mijn gewicht ook zal zijn ik heb een hele vooruitgang geboekt met mijn gezondheid en dat is het allerbelangrijkste.

Alex Wolters.

Zo’n 4 jaar geleden ben ik gevraagd om binnen het verpleeghuis waar ik al langer werk als leidinggevende te gaan werken. Ik werkte toen nog 18 uur in de week als verpleegkundige en was bezig met de HBO-V studie. Omdat het mij een mooie uitdaging leek ben ik ingegaan op het verzoek en 32 uur gaan werken als leidinggevende. Een ongelooflijk drukke en verantwoordelijke baan in combinatie met mijn gezin en eigen bouwbedrijf zorgden ervoor dat ik mijn gezondheid en het sporten volledig vergat. Ik at en snoepte alles wat ik lekker vond om zo mezelf op de been te houden. Al snel merkte ik dat suiker en veel en lekker eten een verslaving is waardoor ik er niet meer mee kon stoppen en dus flink bleef aankomen in gewicht. Na 3 jaar heb ik na lang nadenken besloten om te stoppen als leidinggevende en weer te gaan werken als verpleegkundige met minder uren. Dit was het keerpunt voor mij.

Verder heb ik al jaren astma en altijd erg benauwd, met name tijdens het sporten. Op 34 jarige leeftijd ontdekte men een afwijking aan mijn luchtpijp (slagader lag om mijn luchtpijp) waardoor deze fors vernauwd was op een bepaald punt. Dit verklaarde mijn extreme benauwdheid en hoofdpijn die ik dagelijks voelde. Na een operatie voel ik mij wel beter maar zullen de kraakbeenringen in mijn luchtpijp niet meer herstellen tot normale grote. Doordat de slagader erom weggehaald is voel ik mij wel beter en daar ben ik erg blij mee.

Toch is de drempel om in een groep te sporten voor mij een enorme drempel/berg. Mijn (nieuwe) overgewicht en benauwdheid en zwaar ademen dus tijdens elke activiteit en dus zeker tijdens sporten zorgden ervoor dat ik niet meer ging bewegen. Tot ik via een kennismakingsavond met Margriet in contact kwam. Zij heeft mij overgehaald om mee te wandelen met de woensdagochtend groep. Dit was zo’n warm nest waar ik in terecht kwam, ik voelde me enorm op mijn gemak en schaamde mij steeds minder. De gesprekken met de andere dames en met Margriet tijdens de wandelingen zorgden ervoor dat ik weer zicht en grip kreeg op de situatie.

Een paar weken later ben ik ook mee gaan doen met de bootcamp groep. Een enorme stap voor mij. Ik ben heel langzaam begonnen met Margriet als mijn steun en coach. Ik leerde hoe om te gaan met wat ik juist wel kan en hier stap voor stap mee verder te gaan. De groep was op de hoogte van mijn onzekerheid en dat ik dingen wel maar ook dingen niet of in mijn eigen tempo kon doen. Dit was geen enkel probleem en iedereen had alle begrip waardoor ik mij steeds meer op mijn gemak voelde en rustig aan conditie op ging bouwen.

k wandel nu niet meer omdat dit voor mij teveel tijd in beslag neemt maar de bootcamp lessen volg ik nog met veel plezier. Dankzij Margriet heb ik het plezier in sporten weer terug gevonden en ben ik mijn eet gewoonten met vallen en opstaan te lijf gegaan. Ik ben er nog niet maar ik voel me 100 x gezonder en fitter nu ik de balans meer heb.

Toen ik eindelijk de stoute schoenen had aangetrokken om Magriet te bellen dat ik een afspraak wilde had ik mijn eisenpakket al klaar. Ik gaf aan dat ik alleen wilde lopen als de hond mee mocht. Eigenlijk had ik toen stiekem verwacht dat de zaak daarmee over zou gaan en ik dus zonder schuldgevoel kon roepen dat er geen passend aanbod is om mij aan het lopen te krijgen.

Magriet zei echter, zoals haar kenmerkt, maar dat wist ik toen nog niet, dat dit geen enkel probleem was. Ik riep nog dat ik helemaal niet gemotiveerd was, maar daar wist ze ook wel raad mee zei ze.

Magriet bleek voor mij een schot in de roos.  Ieder week neemt ze mij en mijn hond(en) mee op sleeptouw. Ze past de training aan op mijn gewicht, en soms zelfs op de hond en weet mij iedere keer in beweging te krijgen. We doen oefeningen ter bevordering van mijn conditie, maar ook buikspieroefeningen of rek en strekoefeningen.

En hoe ik soms ook tegen  haar mopper, ik ga nooit met tegenzin naar haar toe. Ze staat er in weer en wind en werkt altijd met me op. Elke week met haar lopen werpt voor mij zijn vruchten af, ik kan mijn lijf beter voelen en ik ben minder stijf. Ik kan Magriet dan ook van harte aanbevelen aan iedereen die sportiever wil worden en hierbij een steuntje in de rug kan gebruiken.

Linda Hamming

Ik ben Brigitte van der laan, 44 jaar en ik woon in Spijk. Tot 2012 was ik een zeer actieve vrouw. Bewegen vond ik heerlijk. Ik heb zelfs zes keer de vierdaagse van Nijmegen gelopen.

Tot 2012… Er werd een hersentumor bij mij ontdekt. Een operatie (en bestralingen) volgde. Helaas liet de operatie, complicaties achter, die niet te voorkomen waren. De hele linker kant van mijn lichaam is aangedaan. Dat houdt in dat ik o.a. in mijn linker been geen kracht heb. Ook is mijn evenwicht ernstig aangedaan.


Zelfstandig lopen lukt niet meer Hele kleine stukjes loop ik met een stok, in opperste concentratie. Voor iets grotere afstanden heb ik een rollator. Wat miste ik het zelfstandig (kunnen) lopen. Vreselijk vond (en vind) ik dat ding. Ik was nog geen 40 en afhankelijk van een rollator. Maar… toen kwam omstreeks 2014 de Alinker op de markt! Ik zeg vaak voor het gemak, mijn loopfiets. Maar een fiets is het niet. Zie het in plaats van de rollator! Doordat ik zit, is het lopen voor mij ontspannender, dan achter de rollator. Mijn rechterbeen heeft de kracht te “lopen”, en mijn linker been doet (ogenschijnlijk) mee.

In 2018, maakte de gemeente Delfzijl geld vrij voor een sportcoach voor inwoners van de gemeente met een (lichamelijke) beperking. Deze sportcoach kwam kennis maken en in dat gesprek gaf ik aan, het bewegen, met name het lopen zo te missen. Alleen er op uit met mijn Alinker deed ik alleen binnen het dorp. Alleen lopen vond ik niet echt aantrekkelijk. De buurtsportcoach zocht contact met Margriet, met de vraag of zij iets voor mij zou kunnen betekenen.

Margriet kwam kennismaken en nodigde mij uit om eens te proberen mee te lopen met haar wandelgroep in Uithuizen. Dat ben ik blijven doen. Ik ervaar het als een feestje! Ik voel me volwaardig, het “lopen”(bijhouden) gaat mij goed af. Mijn conditie en uithoudingsvermogen verbeterd en ook nog eens in de gezonde

buitenlucht, in een prachtige omgeving! Een heuvel of bruggetje op, daar krijg ik hulp bij van de andere wandelgroep deelnemers. Al gaat lopen zo moeizaam, dankzij mijn Alinker, de wandelgroep, het fietsen (op mijn soort driewieler) en het (banen)zwemmen ben ik weer lichamelijk actief en voel me daar zo goed bij!

Margriet en wandelgenoten, bedankt dat ik (met mijn Alinker) “gewoon” met jullie kan en mag mee wandelen!

Rennen met plezier, dat is wat ik wilde. Rennen deed ik al wel een beetje maar of ik het leuk vond? Niet echt. Ik moest vaker rennen en beter worden, alleen uit mezelf ging ik bijna nooit hardlopen en dat was het idee; om met Magriet te rennen er plezier in te krijgen. Ik wilde plezier in het hardlopen krijgen en een betere looptechniek. 

Ik liep een keer in de twee week aan de eind van de middag met Magriet en er was meteen al een leuke gezellige klik. Onder het hardlopen hadden we leuke gesprekken dat maakte het voor mij super gezellig. 

Een van de eerste keren dat we samen gingen hardlopen hadden we meteen al 8 km gerend en dat had ik nog nooit gedaan en we waren klaar en Magriet zei: nou we hebben 8 km gerend en dat ik dacht; wow! 8 km? Dat is mezelf nog niet gelukt. 

En ik was super blij en had zoveel zin om weer hard te lopen.

Magriet en ik hebben ongeveer 5 keer samen hard gelopen, elke keer gingen we met wat anders aan de gang. En elke keer was het verassend waar ze mee kwam. Ik ben een paar keer gefilmd om zelf te kunnen zien hoe mijn looptechniek is. Door de filmpjes heb ik zelf kunnen zien wat ik fout doe en waar ik aan kan werken met wat extra tips van Magriet.

En het gaat nu al stukken beter! En ik heb veel meer zin om uit mezelf te gaan hardlopen. Magriet heeft mij hier erg bij geholpen en ons doel is behaald.

Lieke.

Een stuk geschreven door zijn moeder Heidi over wat hardlopen met hem doet:

Vijf kilometer hardlopen… Hij doet het gewoon… Onze zoon van net 11 jaar oud! Wat zijn we trots. En nog belangrijker, wat is hij trots op zichzelf!

Sporten is niet vanzelfsprekend voor Robin. Robin heeft autisme en dat is best lastig in het dagelijks leven. Vriendjes heeft hij niet. Even voetballen op straat zit er voor Robin niet in. Hij heeft het wel eens geprobeerd, maar het is hem te druk, te onoverzichtelijk. Hij vindt het ook simpelweg niet leuk. Geen enkele sport eigenlijk. Robin mist het overzicht, kan de snelheid waarmee de anderen zich bewegen niet goed aan, krijgt al snel teveel prikkels, ziet het sociale aspect niet. Hij beleeft er echt geen plezier aan.

Vorige winter viel ons op dat Robin steeds negatiever werd. Hij was niet vooruit te branden, voelde zich moe en was vaak boos. Ook op zichzelf en op zijn autisme. Hij wilde gewoon zijn, net als iedereen. Robin is aan het overleven in deze wereld, moet zich voortdurend aanpassen en loopt toch telkens tegen de lamp, omdat het gewoonweg niet altijd lukt. Al doet hij nog zo zijn best, al doen wij nog zo ons best, de wereld van onduidelijkheid is groot.

Als moeder probeerde ik Robin al tijden te motiveren om te sporten. Omdat ik weet dat je je door sport zoveel beter in je lichaam en in je hoofd kunt voelen. Paardrijden, fietsen, zwemmen, we hebben van alles geprobeerd. Robin vond niks echt leuk en haakte al snel af. ‘Ik kan dat gewoon niet’ hoorde we hem steeds weer zeggen. Zijn conditie werd er ook niet beter op, waardoor de drempel om te gaan sporten natuurlijk nog hoger werd.

Totdat we via de zorgboerderij bij Magriet uitkwamen. Zij zou wel met Robin kunnen gaan hardlopen. Magriet bleek niet zomaar iemand te zijn die begeleidt bij hardlopen, ze bleek running therapeut te zijn. Iemand die niet zomaar iets doet, maar met kennis en met een doel. En nog belangrijker, met heel veel enthousiasme en liefde.

Er was meteen een bijzondere klik en Magriet kreeg Robin al snel in beweging. Ik beloofde hem hardloopschoenen als hij het een maand had volgehouden. Ik zag z’n dure hardloopschoenen al bij de paardrijspullen in de kast belanden. Niks bleek minder waar… Robin kreeg z’n hardloopschoenen en is zelfs al bijna aan een nieuw paar toe!

Het regelmatig bewegen doet Robin goed. Hij is beter in zijn vel gaan zitten. Zijn autisme is er natuurlijk niet door veranderd. Dat hadden we ook niet verwacht. Maar we zien wel dat niet alleen zijn conditie is toegenomen, maar dat hij ook meer zelfvertrouwen heeft gekregen. Hij zit letterlijk beter in zijn vel.

Doelen als het lopen van wedstrijden en de 4mijl van Groningen zorgen dat Robin ergens naartoe kan leven. Het maakt sporten voor hem iets concreets waar hij plezier in kan beleven, beter in kan worden en zelf ook doelen in kan stellen. Daarnaast kletst hij heel wat af met Magriet. Ook dat heeft een therapeutische werking. Wat een bijzondere klik tussen die twee! Robin loopt en kletst letterlijk de stress uit z’n lijf!

We zijn ontzettend blij met Magriet en hopen dat ze nog lang met Robin kan blijven lopen. Ik ben alleen een beetje bang dat ik zelf ook weer flink mag gaan trainen, want hij rent me er vast uit met de 4mijl!

Heidi.

Hardlopen met Magriet


Iemand vroeg me: ”Magriet is zeker streng in de individuele begeleiding?” Mijn antwoord hierop: ” Nee, Magriet is helemaal niet streng. Ze stimuleert op een positieve manier.”


Als beginnend hardloper (helemaal geen conditie en niet jong meer: 50+) begon ik in april bij Magriet met een beginnerscursus hardlopen. In een klein groepje, heel laagdrempelig begon ik met hardlopen. In begin kostte een minuut hardlopen me veel moeite. Maar na 8 weken kreeg ik de smaak te pakken: ik wilde verder met mijn conditie verbeteren.

Aansluiten bij de loopgroep was voor mij een brug te ver, dus ging ik individueel lopen met Magriet. Een keer per 2 weken liep Magriet naast me. Als een kameleon paste ze zich aan aan mijn stemming: wel praten prima; (soms) niet praten ook goed, en aan mijn looptempo. Zonder op of aanmerkingen liep ze naast me en liet mij het tempo bepalen. Dan, op het juiste moment rolde ze als een kameleon haar tong uit: ”kom op, tikkie erbij, rechtop, armen laag en voeten omhoog.” Altijd stimulerend en uitnodigend.

De aanwijzingen van Magiet blijven me bij, vooral als ik moe wordt en de neiging heb om op te geven. En het helpt! Ik kan nu een trap oplopen zonder last te hebben van vermoeide benen en een hijgende ademhaling. Inmiddels loop ik mee in de loopgroep in Eenrum en ben lid geworden. Dat had ik een half jaar geleden nooit gedacht!

Begin vorig jaar heb ik contact opgenomen met Magriet, dit omdat ik graag weer plezier wilde krijgen in de loopjes in de regio. In het jaar daarvoor ging ik helemaal stuk in het loopje van het buurcontactloopcircuit in Ten Boer.

Magriet kwam eerst bij mij thuis om te vragen hoe haar bijdrage zou kunnen zijn in het genieten van het hardlopen terug te krijgen. Wij zijn maar gewoon begonnen en Magriet is mij gaan observeren. Had in het begin erg veel problemen met de ademhaling, dat werd na verloop van tijd stukken beter.

De afgelopen keer heb ik zelf een heel stuk gewoon met haar kunnen spreken tijdens het lopen. Wij hebben getraind op mijn houding tijdens het lopen en met diverse intervalletjes heb ik nu eindelijk weer het plezier terug. Vorige week liep in weer in het buurcontactloopcircuit in Uithuizermeeden en natuurlijk de omstandigheden waren goed maar zie dat ik weer aan het genieten ben. Ik ben er nog niet maar zie toch dat het veel beter gaat.

Naast mijn drukke werkzaamheden met mijn eigen adviesbureau is het heel erg plezierig om af en toe de loopschoenen aan te trekken. Magriet is erg deskundig op haar vakgebied en omdat zij ook heel veel bezig is met diverse loopgroepen en 1 op 1 trainingen, zie je ook dat zij er ook veel plezier in heeft om dit soort trainingen erbij te doen. Ik zou het iedereen willen aanraden om:  als je een tijdje in en dipje zit met het hardlopen zoek er deskundige hulp bij.

Ik ga gewoon door nu en heb de smaak van het hardlopen weer volledig terug. Een advies voor een ieder als het even niet goed gaat, ga gewoon rustig aan beginnen te trainen met of zonder een schema en vraag om hulp als je dit nodig hebt. De hardloopsport is voor iedereen oké.

Jilke

Onze dochter Jitske ( 29  jaar)  wordt nu al weer ruim twee jaar begeleid door Magriet Taselaar.  Voor Jitske betekent dit elke week weer een oppepper en een motivatie om in beweging te komen en te gaan hardlopen. Dankzij de vasthoudende, actieve, stimulerende en positieve begeleiding van Magriet kan Jitske inmiddels 10 km rennen. Daar zijn wij als ouders natuurlijk supertrots op. De begeleiding doet Jitske goed, niet alleen haar conditie is sterk verbeterd, ook het persoonlijke contact voor, tijdens en na het lopen is voor Jitske belangrijk.

Wij zijn blij met Magriet!
Baukje Haan-Meinema

In mei zocht ik contact met Magriet Taselaar. Ik deed dit omdat ik meer wou bewegen. Hardlopen leek me een goede optie. Je kan vaak zelf je tijd in plannen wanneer je wilt. Sinds juni loop ik met Magriet, ik heb 1 op 1 trainingen. Dit bevalt me erg goed. Je loopt een uurtje en je leert veel. Ze let op alles en zorgt er voor dat je beter wordt. De doelen die je moet halen zijn goed haalbaar en erg motiverend. Ik heb begin september een terugval gehad in verband met verkeerde hardloopschoenen. Toen adviseerde Magriet mij om naar Runnersworld in Groningen te gaan. Hier bleek dat mijn loopschoenen niet goed waren. Met nieuwe schoenen gaat het weer goed en de weg gaat weer omhoog!

‘Train maar een keer mee’, zei Magriet. ‘Dan weet je meteen of dit wat voor je is.’ Ik was voor mezelf al aan het hardlopen maar zocht een loopgroep om beter te leren lopen. En als het even kon ook sneller. Mijn eerste training bij loopgroep Kameleon was meteen een pittige. Intervaltraining en kort werk; sprintjes trekken in de geniepig oplopende Kerkstraat, richting de kerk van Eenrum. Hardlopend naar de kerk, het was lang geleden dat ik dat gedaan had. Meteen goeie tips van Magriet: ‘Armen langs je zij en doorzwaaien naar achteren.’ Het bleef niet bij sprinten alleen. In een volgende training werden er oude fietsbanden gebruikt worden voor allerlei rek- en krachtoefeningen, Rekken en strekken, coördinatieoefeningen terwijl je op één been staat, huppelen, hinkelen, achterwaarts en zijwaarts lopen, armen zwaaien, heupen draaien, wie zei dat hardlopen saai en eentonig is?

De strippenkaart die ik bij de eerste training kreeg, wisselde ik al snel in voor het lidmaatschap van Kameleon. Dat ik daarvoor iedere week van Groningen-stad naar Eenrum moet rijden, is voor sommigen verwonderlijk maar voor mij geen probleem. Een goeie trainster, een fijne loopgroep waarin iedereen z’n eigen tempo kan bepalen, leuke oefeningen en bij de zomerdag hardlopend over het Hoogeland met uitzicht op de landerijen, kerken en borgen. Die hebben we in de stad niet.

Behalve aan hardlopen doe ik ook wekelijks een uurtje aan voetballen en dat gaat niet altijd goed samen. Ik ben inmiddels een achillespeesontsteking en een meniscusoperatie verder. Het hardlopen stond even op een zacht pitje en het leek zelfs even niet meer te kunnen. Maar mailtjes, app-jes en Facebook-berichten van de groep maakten dat ik de moed erin hield. Na revalidatie en herstel begon ik weer rustig aan met hardlopen. Eerst alleen. Maar al snel kwam er een berichtje van Magriet: ‘Train maar een keer mee met de beginners, ik heb net weer een nieuw groepje bij elkaar.’ Rekken, strekken, oefeningen doen en voorzichtig aan weer hardlopen. Steeds een minuutje erbij. Zo hard als het ging in het straatje in Eenrum zal voorlopig niet meer lukken. Maar dat is het mooie van loopgroep Kameleon: ieder op z’n eigen tempo en toch train je met elkaar.

Siep Huizinga

Al een tijdje had in gedachten en het goede voornemen om te gaan sporten. Door mijn werk ben ik veel op de been en binnen. Dus beweging genoeg zou je zeggen. Maar voor mijn hele lijf heb ik toch meer nodig om fit te blijven.

Ik ben graag buiten en daarom geen type om naar een sportschool te gaan

Al een aantal keren zag ik Magriet haar naam, verbonden aan Loopgroep Kameleon, voorbij gaan in onder ander de Ommerlander Courant. Ik las het met veel interesse. Bij toeval zag ik haar begin dit jaar lopen in Groningen. We kennen elkaar van vroeger en vond haar altijd een spontane meid. Zou zij iets voor mij kunnen betekenen? Ben natuurlijk niet meer zo piep (55+) . Maar als je het niet probeert? Het was het goede moment om een afspraak te maken met Magriet. Mede door haar enthousiasme hebben we daarna een afspraak gemaakt om te gaan hardlopen.

We zijn nu een paar maanden verder en heb 10 persoonlijke lessen gevolgd met veel plezier. Het gaat niet snel in hardloopminuten, maar ik heb er plezier in! We babbelen wat af, maar ondertussen geeft Magriet goede aanwijzingen om verantwoord te hardlopen. Ik ga er mee door, heerlijk in de buitenlucht en in beweging. Ik voel me fitter en energieker!

Waarschijnlijk sluit ik me binnenkort aan bij een hardloopgroep, want eerlijk gezegd heb ik wel een duwtje in de rug nodig…..


Hartelijke groet
Ineke Groeneweg-Dijk
Kantens